Één rit, twee levens

30 maart 2022

– even op en neer naar Polen – 

De mensen uit Oekraïne hebben dringend hulp nodig. Via giro 555 kan iedereen direct een bijdrage leveren. Jan Pieter, eigenaar van Van Dyck Brown, wilde ook graag op een andere manier een steentje bijdragen. Veel Oekraïners ontvluchten het land door de oorlog. Samen met goede vriend Hein van der Wielen ging hij daarom op weg naar Polen om twee Oekraïense vrouwen te helpen om naar Nederland te komen. 

 

Het ging om de moeder en oma van een vriendin die in Nederland werkt en woont, maar oorspronkelijk uit Oekraïne komt. Haar 55-jarige moeder en 88-jarige oma wonen aan de oostkant van Oekraïne, tegen de Russische grens. In die omgeving zijn bombardementen geweest, waardoor het niet meer veilig was om in hun appartement te blijven. De ruiten waren eruit. Tientallen omstanders zijn daarbij om het leven gekomen. Voor hun eigen veiligheid zijn ze toen gaan schuilen in een kerk.  


De vrienden aarzelden geen seconde na het horen van deze trieste situatie en besloten diezelfde week nog richting Polen te vertrekken. Rond 18:00 uur vertrokken ze vanuit Eindhoven en de volgende ochtend, na een rit van 1.500 kilometer kwamen ze rond 08:00 uur aan. Door afwisselend achter het stuur te zitten, verliep de lange reis naar Polen vlot en soepel. 

De twee vrienden vonden het een indrukwekkende ervaring om twee vrouwen op te halen die al hun spullen achter moesten laten. Eenmaal aangekomen op de plek van bestemming bleek dat de vrouwen nog niet op de afhaallocatie waren aangekomen. Een mooi moment om even wat te eten en de verloren nachtrust in te halen.  
 
Toen de mannen naar de verzamelplek toe reden, kwamen ze bij een enorme hal aan. Een soort distributiecentrum, waar bussen vol met mensen aankwamen. In de hal stonden wel 1.000 bedden klaar waar gezinnen inclusief huisdieren werden opgevangen. Na een tijdje kwam er een vrouw naar de auto toe waar Jan Pieter bij stond. Het bleek de moeder te zijn.  
 
Jan Pieter: “Samen met haar haalden we de oude vrouw uit de bus. Ze was erg slecht ter been en had er al een hele lange reis op zitten. Daarna vertrokken we direct naar Nederland. Tijdens de rit naar Nederland hebben de vrouwen voornamelijk geslapen, helemaal niet gek. Want stel jezelf eens voor dat je een paar spullen mee kan nemen, moet vluchten van waar je vandaan komt, terwijl je daar je gehele leven gewoond hebt. Op 88-jarige leeftijd zal je dan erg uitgeput zijn, niet alleen door de reis maar ook door alle indrukken, ze is namelijk nog nooit in het buitenland geweest.”

Frans. Eenmaal in Nederland hebben de vrienden de twee dames naar een huis in Zierikzee gebracht. Daar zullen ze voorlopig verblijven.  

 

Het verschil tussen de plek waar Jan Pieter en Hein de dames op gingen halen en waar ze zelf vandaan kwamen was ontzettend groot.  


Jan Pieter: “Je bent daar op een steenworp afstand van een land wat helemaal verwoest wordt. Iedereen krijgt het mee op het nieuws. Je kunt het jezelf wel inbeelden hoe de opvanglocaties voor vluchtelingen eruitzien, maar als je daar aankomt dan schrik je toch. De mensen die daar rondlopen hebben helemaal niks meer. Je kunt de schrik gewoon in hun ogen zien. Ze hebben veel meegemaakt en zijn nu wel in een veilig land, maar hebben geen idee waar ze heen gaan en of ze hun familie ooit nog terug zullen zien.” Het is natuurlijk niet voor iedereen vanzelfsprekend om zo’n stuk te rijden en mensen op te halen en in veiligheid te brengen. Maar heb je na het lezen van dit artikel de behoefte om jezelf ook in te zetten voor de vluchtelingen uit Oekraïne? Dat kan door te doneren aan Giro 555! 

Deel dit bericht:

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Email